„Głos jak szum wielu wód” w Apokalipsie św. Jana na tle semantyki starotestamentalnej. Przesłanie grozy czy piękna?

Autor

  • Joanna Nowińska Instytut Teologiczny Księży Misjonarzy w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.21906/rbl.285

Słowa kluczowe:

głos, wiele wód, życie, moc, zagrożenie, doświadczenie

Abstrakt

Sformułowanie ἡ φωνὴ αὐτοῦ ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλῶν nie występuje zbyt często na kartach Biblii, mimo że głos Boga jest znaczącym motywem, i to nie tylko w Starym Testamencie. Analizowane w niniejszym artykule wyrażenie pojawia się dwukrotnie w Księdze Ezechiela i trzy razy w Apokalipsie św. Jana. Oba źródła łączą ten motyw z Bogiem, opisując w ten sposób Jego tożsamość i czyny. „Wiele wód” oznacza w Biblii nie tylko siłę, niebezpieczeństwo czy budzącą postrach władzę. To także metafora obfitości, warunków sprzyjających rozwojowi, ponieważ woda daje życie. Stąd „głos jak szum wielu wód” niesie przesłanie mocy, życia, piękna i opieki (troski). Stanowi on zarazem tak intensywny dźwięk, że nikt ani nic nie jest w stanie go zagłuszyć. Każdy może go usłyszeć, jeśli tylko pragnie. Głos ten wyłania się (obejmuje) człowieka niejako ze wszystkich stron. Apokalipsa św. Jana w takiej konwencji opisuje głos Jezusa (Ap 1, 15) i głos z nieba (Ap 14, 2). Lokuje tu również misterium wewnętrznego doświadczenia autora natchnionego (Ap 19, 6) wymykające się jakiejkolwiek kategoryzacji. Jest to jednak w apokaliptyce preferowana przez Boga droga komunikacji z człowiekiem.

Bibliografia

Aune, D. E. (1997). Word biblical commentary. Volume 52A Revelation 1–5. Dallas, Tex.: Word Books.

Bednarz, M. (2000). Ziemia umiłowana przez Boga: geografia Ziemi Świętej (2nd ed.). Tarnów: Biblos.

Brzegowy, T. (2014). Księga Izajasza. Cz. 2, Rozdziały 13–39. Częstochowa: Edycja Świętego Pawła.

Charles, R. H. (1975). A critical and exegetical commentary on the Revelation of St. John. With introduction, notes, and indices also the Greek text and English translation. Edinburgh: T&T Clark.

Collins, A. Y. (1979). The Apocalypse. Delaware: Michael.

Czaicki, D., & Żak, A. (Eds.). (2014). Misterium Słowa. Modlitwa. Kraków: Wydawnictwo św. Jana Pawła II.

Ford, J. M. (Josephine M. (1975). Revelation. Introduction, translation and commentary. Garden City, New York: Doubleday & Company, Inc.

Hałas, S. (1999). Pustynia miejscem próby i spotkania z Bogiem: wybrane zagadnienia biblijnej teologii pustyni. Kraków: Wydawnictwo Księży Sercanów.

Homerski, J., Szwarc, U., & Wróbel, M. (Eds.). (2013). Księga Ezechiela: wstęp, przekład z oryginału, komentarz, ekskursy. Poznań: Wydawnictwo Pallottinum.

Kiddle, M., & Ross, M. K. (1947). The Revelation of St. John. London: Hodder and Stoughton.

Korzec, C., & Goniszewski, P. (Eds.). (2015). „To urzeczywistniajcie w Kościele, co w Chrystusie Jezusie” Flp 2, 5. Księga pamiątkowa dla Księdza Profesora Jana Flisa w 70. rocznicę urodzin. Szczecin: volumina.pl Daniel Krzanowski; Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego.

Krodel, G. (1989). Revelation. Minneapolis: Augsburg.

Nowińska, J. (2006). Motyw wojny dobra ze złem w Apokalipsie św. Jana. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Vocatio.

Nowińska, J. (2015). Głos z nieba w J 12, 28 – jego percepcja i wymowa teologiczna w świetle Biblii. Ruch Biblijny i Liturgiczny, 68 (1), 17–46. https://doi.org/10.21906/rbl.8.

Pikor, W. (2009). Soteriologiczna metafora wody w Księdze Izajasza. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Popielewski, W. (2001). Alleluja! Liturgia godów Baranka eschatologicznym zwycięstwem Boga (Ap 19, 1–8). Kielce: Instytut Teologii Biblijnej Verbum.

Witczyk, H. (1985). Teofania w psalmach. Kraków: Polskie Towarzystwo Teologiczne.

Witczyk, H. (1997). „Pokorny wołał, i Pan go wysłuchał” (Ps 34, 7a). Model komunikacji diafanicznej w psalmach. Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Opublikowane

2017-03-31

Jak cytować

Nowińska, J. (2017). „Głos jak szum wielu wód” w Apokalipsie św. Jana na tle semantyki starotestamentalnej. Przesłanie grozy czy piękna?. Ruch Biblijny I Liturgiczny, 70(1), 53–68. https://doi.org/10.21906/rbl.285

Numer

Tom 70 Nr 1 (2017)

Dział

Artykuły

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.