Profesja zakonna jako sakramentalium w kontekście liturgii Kościoła
DOI:
https://doi.org/10.21906/rbl.2Słowa kluczowe:
Profesja zakonna, śluby, chrzest, Eucharystia, Duch Święty, sakramentyAbstrakt
W artykule profesja zakonna została zaprezentowana w kluczu wzajemnej relacji między sakramentaliami i sakramentami. W opracowaniu opartym na euchologiach nowego rytuału i oraz mszy obrzędowych wykazano wyraźne odniesienie profesji zakonnej do chrztu, Eucharystii oraz pośrednio do bierzmowania. Dowiedziono też, że sakramentalia i sakramenty wzajemnie się warunkują i pozwalają chrześcijaninowi na stałą i twórczą łączność z Bogiem, potwierdzając komplementarność zasad ex opere operato i ex opere operantis w liturgii. Dojrzałe i owocne uczestnictwo w misterium zaślubin z Chrystusem zapewnia Duch Paraklet. Świadoma uległość Duchowi Świętemu, którego należy kojarzyć z sakramentem bierzmowania i z każdą epiklezą, pomaga przeżywać profesję i wynikający z niej stan w wymiarze eschatologicznym. Profesja zakonna, która należy do grupy sakramentaliów konstytutywnych, w istotny sposób wpływa na kształtowanie i rozwój participatio actuosa osób konsekrowanych w życiu liturgicznym Kościoła.
Bibliografia
Augé M., I riti della professione religiosa e della consacrazione delle vergini, „Rivista liturgica” 3 (1973), s. 326–340.
Augé M., La professione monastica e religiosa, [w:], I sacramentali e le benedizioni, red. I. Scicolone, A. Nocent, M. Augé, D. Sartore, A. M. Triacca et al., Genova 1992, s. 46–63 (Anàmnesis, 7).
Baril G., Śluby zakonne a godność człowieka, tłum. M. Michalik, „Communio” 6 (1985), s. 42–55.
Chupungco A. J., L’adattamento dei sacramentali: principi e possibilità, [w:] I sacramentali e le benedizioni, red. I. Scicolone, A. Nocent, M. Augé, D. Sartore, A. M. Triacca, et al., Genova 1992, 251–265 (Anàmnesis, 7).
Gall le R., Czystość serca i dar łez, tłum. L. Woroniecki, „Communio” 6 (1988), s. 97–110.
Hausman N., Pour la «Professio super Hostiam». Une étude du «Rituel de la Profession religieuse», „Nouvelle Revue Théologique” 110 (1988), s. 729–742.
Krakowiak Cz., Profesja zakonna według „Ordo professionis religiosae” (1970), [w:] Misterium Christi, t. 4, red. W. Świerzawski, Sandomierz 2013, s. 247–280.
Nadolski B., Czystość serca a liturgia, „Communio” 6 (1988), s. 66–75.
Nadolski B., Leksykon liturgii, Poznań 2006.
Petrani A., Zakonna profesja «in manus», „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 10 (1963) z. 4, s.113–123.
Raffin P., Liturgie de l’engagement religieux: le nouveau rituel de la profession religieuse, “La Maison Dieu” 104 (1970), s. 151–166.
Rusiecki J., Powstanie i rozwój wczesnych form obrzędu profesji zakonnej, [w:] Introibo ad altare Dei, red. S. Szczepaniec, Kraków 2008, s. 467–471.
Świerzawski W., Profesja rad ewangelicznych, Sandomierz 2015.
Triacca A.M., Fondamenti liturgico-sacramentali delle forme di «vita di consacrazione», “Rivista liturgica” 3 (1973), s. 287–320.
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
