Maryja i słowo Boże w Łk 2, 19. 51b
DOI:
https://doi.org/10.21906/rbl.3682Słowa kluczowe:
Łk 2, 19, Łk 2, 51, Ewangelia Dzieciństwa, Łk 1–2, Maryja, słowo BożeAbstrakt
Artykuł stanowi próbę przedstawienia relacji Maryi ze słowem Bożym w kontekście dwóch wersetów z Łukaszowej Ewangelii Dzieciństwa, które bezpośrednio nawiązują do tego zagadnienia. Podjęte analizy dotyczą charakterystyki literackiej tekstu greckiego i polskiego przekładu Łk 2, 19. 51b, a także wyjaśnienia egzegetycznego w nawiązaniu do sekcji Łk 1–2 i całości dwudzieła Łukasza (Łk–Dz). W świetle przeprowadzonych badań można stwierdzić, że oba teksty są do siebie podobne, jednocześnie posiadają właściwe sobie cechy charakterystyczne. Postawa Maryi wobec słowa Bożego jest działaniem trwałym, które wyróżnia Ją na tle innych bohaterów narracji Łukaszowej.
Bibliografia
Benedykt XVI. (2010). Verbum Domini. Libreria Editrice Vaticana.
Bock, D. L. (1994). Luke. Volume 1. 1:1–9:50. Baker Academic.
Bovon, F. (2002). Luke 1. A Commentary on the Gospel of Luke 1 : 1–9 : 50. Fortress Press.
Danker, F. W. (2000). A Greek-English Lexicon of the New Testament and other Early Christian Literature. The University of Chicago Press.
Haręzga, S. (1994). Maryjny aspekt Jezusowego błogosławieństwa o słuchających i zachowujących słowo Boże (Łk 11, 27–28). Tarnowskie Studia Teologiczne, 13, 185–205.
Haręzga, S. (2017). Maryja wzorem doskonałego ucznia Chrystusa. Salvatoris Mater, 19, 1–23.
Krawczyk, R. (2014). Dziękczynny hymn Symeona (Łk 2, 25–35). Studia Redemptorystowskie, 12, 255–264.
Kudasiewicz, J. (1991). Matka Odkupiciela. Wydawnictwo Jedność.
Kudasiewicz, J. (2002). Biblijna droga pobożności maryjnej. Wydawnictwo Jedność.
Kudasiewicz, J. (2004). Maryja Nauczycielką kontemplacji. In H. Witczyk (Ed.), Uważajcie, jak słuchacie (Łk 8, 18). Teoria i praktyka lectio divina (pp. 77–89). Instytut Teologii Biblijnej Verbum.
Mickiewicz, F. (2011). Ewangelia według świętego Łukasza. Rozdziały 1–11. Wstęp, przekład z oryginału, komentarz. Edycja Świętego Pawła.
McHugh, J. (1998). Maryja w Nowym Testamencie. Wydawnictwo Ojców Franciszkanów.
Nestle, E., Aland K. (2012). Novum Testamentum Graece. Deutsche Bibelgesellschaft.
Ozorowski, M. (2003). Maryja wzorem ucznia Chrystusowego. Studia Teologiczne, 21, 31–39.
Paciorek, A. (2001). Elementy składniowe biblijnego języka greckiego. Instytut Teologii Biblijnej Verbum.
Paweł VI. (1974). Marialis cultus.
Piwowar, A. (2016). Składnia języka greckiego Nowego Testamentu. Wydawnictwo KUL.
Popowski, R. (2006). Wielki słownik grecko-polski Nowego Testamentu. Wydanie z pełną lokalizacją greckich haseł, kluczem polsko-greckim oraz indeksem form czasownikowych. Vocatio.
Popowski, R., Wojciechowski, M. (2006). Grecko-polski Nowy Testament. Wydanie interlinearne z kodami gramatycznymi. Vocatio.
Sobór Watykański II. (1964). Lumen Gentium.
Sotowski, W. (1972). Maryja przechowywała wszystkie te słowa w sercu swoim (Łk 2, 19. 51b). In F. Gryglewicz (Ed.), Studia z teologii św. Łukasza (pp. 88–104). Księgarnia św. Wojciecha.
Szymik, S. (2013). Współczesne modele egzegezy biblijnej. Wydawnictwo KUL.
Walczak, B. (2003). Maryja wzorem słuchacza słowa Bożego. In T. M. Dąbek (Ed.), Utwierdzaj twoich braci (pp. 89–108). Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec.
Wielgut, F. (2020). Maryja, uczennica Pańska, wzorem bycia uczniem Chrystusa (Łk 1, 26–38; 2, 19. 51). Sympozjum, 24(2), 161–175. https://doi.org/10.4467/25443283SYM.20.025.12956
Witkowski, S. (2013). Pierwsze wyznanie Synostwa Bożego przez Jezusa (Łk 2, 41–52). Polonia Sacra, 17(2), 219–229. https://doi.org/10.15633/ps.376
Wronka, S. (2004). Transliteracja i transkrypcja alfabetu greckiego. Ruch Biblijny i Liturgiczny, 57(2), 91–101. https://doi.org/10.21906/rbl.490
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Copyright (c) 2021 Natalia Domka
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
