Historia i pamięć w biblijno-liturgicznym przekazie katechetycznym w koncepcji Sofii Cavalletti
DOI:
https://doi.org/10.21906/rbl.106Słowa kluczowe:
Typologia, znak liturgiczny, pamiątka, Katecheza Dobrego PasterzaAbstrakt
Głównym zagadnieniem poruszanym w przedstawianym tekście jest koncepcja wychowania religijnego opracowanego przez Sofię Cavalletti, która ściśle wiąże się z przekazem historii oraz wychowuje do zrozumienia, czym jest pamięć w znaczeniu liturgicznym. Celem artykułu jest przedstawienie w zarysie teoretycznych podstaw Katechezy Dobrego Pasterza realizowanej na drugim i trzecim poziomie nauczania (dzieci od szóstego do dwunastego roku życia), opartej na metodzie znaku, wprowadzającej w historię i pamięć Narodu Wybranego. W pierwszej kolejności uzasadniony został wybór metody znaku w kontekście rozumienia historii w tradycji judeochrześcijańskiej oraz przekazu biblijno-liturgicznego. Katecheza Dobrego Pasterza w swym teoretycznym i praktycznym przesłaniu pozwala na zrozumienie historii w wymiarze czasu przeszłego – pamiątka i w antycypacji czasu przyszłego – oczekiwanie na paruzję, które dokonują się „tu i teraz”.Opublikowane
2012-12-31
Jak cytować
Surma, B. (2012). Historia i pamięć w biblijno-liturgicznym przekazie katechetycznym w koncepcji Sofii Cavalletti. Ruch Biblijny I Liturgiczny, 65(4), 327–344. https://doi.org/10.21906/rbl.106
Numer
Dział
Artykuły
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.