Co było źródłem liczby 153?
DOI:
https://doi.org/10.21906/rbl.62Słowa kluczowe:
Liczba 153, Matka Pana, struktura Ewangelii Mateusza, Mateuszowa genealogia, Mateuszowa Ewangelia Dzieciństwa, sekcja cudów w Mt 8, 1–9, 34, cud rozmnożenia pięciu chlebów i dwóch ryb, kompozycja Ewangelii Jana, J 21, 9–13, zmartwychwstanie, WniebowzięcieAbstrakt
Liczba 153 w J 21, 11 jest wartością numeryczną dwóch słów kluczowych w greckim tytule „Matka Pana”. Ta interpretacja jest oparta na poważnych argumentach, przede wszystkim na analogii pomiędzy Łk 1, 43 a J 21, 11. W J 21, 11 są dwa klucze wskazówki, które pomagają odczytać godność Maryi jako „Matki Pana”: pierwotny schemat 3 + 2 oraz wtórny schemat 5 + 2. Te klucze wskazówki były bardzo dobrze znane i zostały użyte w głównej strukturze Ewangelii Mateusza; układzie tzw. sekcji cudów (Mt 8, 1–9, 34); Mateuszowej genealogii; cudzie rozmnożenia pięciu chlebów i dwóch ryb, a także w J 21, 9–13. U Mateusza i Jana są także bezpośrednie analogie do greckiego tytułu „Matka Pana”. Nie ma żadnej wątpliwości, że u początków chrześcijaństwa Maryja była nazywana tylko „Matką Jezusa” lub „Jego Matką”. Dopiero w późniejszych czasach apostolskich podkreślano tytuł „Matka Pana”. Podobnie zmieniło się spojrzenie na zmartwychwstanie Jezusa. We wczesnych wyznaniach wiary zmartwychwstanie Jezusa było pomyślane jako czyn Boga, który wskrzesił Jezusa z martwych. Dopiero później zmartwychwstanie było uważane jako akt samego Jezusa, który samoistnie powstał z martwych. Wniebowzięcie Maryi było źródłem tego dziwnego fenomenu i całkowicie wyjaśnia zmianę teologicznego spojrzenia na Maryję i zmartwychwstanie Jezusa. Jej ciało zostało wskrzeszone z martwych, po prostu tak jak ciało Jezusa, Jej Syna, Pana, a więc była rzeczywiście Matką Pana. Janowe klucze wskazówki podkreślają godność Maryi jako „Matki Pana” w Ewangeliach i dowodzą, że Mateusz, Łukasz i Jan znali fakt Wniebowzięcia Maryi.
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.