Stan liturgii chrześcijańskiej pod koniec starożytności w Europie – aspekt historyczny i liturgiczny

Autor

  • Peter Caban Katolícka univerzita v Ružomberku

DOI:

https://doi.org/10.21906/rbl.230

Słowa kluczowe:

Liturgia chrześcijańska, antyk, celebrowanie mszy świętej, Historia ecclesiastica, Liturgia sacra Antiqua

Abstrakt

Artykuł przedstawia zwięzłe omówienie liturgii pod koniec starożytności (V–VII wiek). Autor wprowadza czytelnika w sytuację polityczną cesarstwa na przełomie V i VI wieku. Następnie prezentuje odprawianie mszy pod koniec VI wieku i w wieku VII. W dalszej części artykułu wymienione są źródła z tego okresu: Sacramentarium Veronense, Gelasianum Vetus, lekcjonarze i psałterze. Artykuł kończy opis celebracji liturgii według Ordo Romanus primus.

Bibliografia

Andrieu M., Les Ordines Romani, 2nd edition, Haut Moyern-Age 1948.

Caban P., Dejiny slávenia Eucharistie do Druhého vatikánskeho koncilu, Trnava 2010.

Jungmann J., Missarum sollemnia, vol. 1, Wien–Freiburg–Basel 1962.

Meyer H.-B., Eucharistie, Geschichte, Theologie, Pastoral, [in:] Gottesdienst der Kirche, Handbuch der Liturgiewissenschaft, part 4, Regensburg 1989.

Zvara P., Rímsky misál – kniha pre slávenie omše. Od liturgickej improvizácie k omšovej knihe, “Nové horizonty” 4 (2010) no. 3, p. 125.

Opublikowane

2016-09-30

Jak cytować

Caban, P. (2016). Stan liturgii chrześcijańskiej pod koniec starożytności w Europie – aspekt historyczny i liturgiczny. Ruch Biblijny I Liturgiczny, 69(3), 273–287. https://doi.org/10.21906/rbl.230

Numer

Tom 69 Nr 3 (2016)

Dział

Artykuły

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.