Teologia Arnolda z Villanova: między Biblią a polityką

Autor

  • Bogusław Kochaniewicz Uniwerstytet im. Adama Mickiewicza

DOI:

https://doi.org/10.21906/rbl.139

Słowa kluczowe:

Arnold z Villanova, Biblia, egzegeza, historia teologii, herezja, polityka, mistyka, eschaton

Abstrakt

Biblijna interpretacja Arnolda z Villanova ukazuje nie tylko specyficzny nurt egzegezy w XIV wieku. Podkreśla on ideę zrealizowanego eschatonu, objawianego poprzez historię coraz jaśniej i doskonalej. Jego egzegeza, oparta na dziele Joachima z Fiore, przedstawiała Biblię jako narzędzie poznania historycznego. Biblia interpretowana w perspektywie alegorycznej objawiała sens wydarzeń przeszłych, obecnych i przyszłych. Aby Biblia mogła być ciągle aktualna, potrzebowała cudów i objawień, które ukazywałyby i potwierdzały nadzwyczajne interwencje Boże w historii świata. W opinii Arnolda bez cudów i doświadczeń mistycznych Biblia mogłaby stracić swoje znaczenie. Inspirowany przez franciszkański ruch duchowy Arnold z Villanova usiłował szerzyć ideę bliskiego końca świata. Mimo że nie był wielkim teologiem, odcisnął piętno na swojej epoce i zainspirował ją. Dlatego jego imię jest wymieniane w podręcznikach historii teologii.

Opublikowane

2011-09-30

Jak cytować

Kochaniewicz, B. (2011). Teologia Arnolda z Villanova: między Biblią a polityką. Ruch Biblijny I Liturgiczny, 64(3), 255–266. https://doi.org/10.21906/rbl.139

Numer

Tom 64 Nr 3 (2011): Biblia i kultura

Dział

Refleksje, komentarze

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.