Granice metody historyczno-krytycznej w ujęciu Josepha Ratzingera (Benedykta XVI)

Autor

  • Sławomir Zatwardnicki Wrocław

DOI:

https://doi.org/10.21906/rbl.38

Słowa kluczowe:

Pismo Święte, Biblia, egzegeza, egzegeta, hermeneutyka, hermeneutyka wiary, metoda historyczno-krytyczna, ograniczenia, interpretacja, Benedykt XVI, Joseph Ratzinger, Kościół, nauka, teologia, Sobór Watykański II, Dei verbum

Abstrakt

Według Josepha Ratzingera powstanie metody historyczno-krytycznej jednocześnie wywołało walkę o jej zasięg i kształt. Metoda ta jest koniecznym narzędziem egzegetycznego warsztatu, jednak posiada ograniczenia. W artykule przedstawiono i kolejno omówiono właśnie granice metody historyczno-krytycznej, do których należy zaliczyć: poszukiwanie jedynie historycznego znaczenia tekstu; ukazywanie tylko jednego z dwóch wymiarów (ludzkiego) Pisma Świętego; brak ciągłości jako jedna z zasad metody; hipotetyczność wyników badań. W zakończeniu zwrócono uwagę na niebezpieczny rozdźwięk między badaniami naukowymi a studium teologicznego znaczenia tekstów. Przypomniano również apel Benedykta XVI o przywrócenie należnego miejsca w interpretacji Biblii zasadom teologicznym wskazanym w Konstytucji dogmatycznej Dei verbum oraz o ich powiązanie z zasadami naukowymi.

Opublikowane

2014-06-30

Jak cytować

Zatwardnicki, S. (2014). Granice metody historyczno-krytycznej w ujęciu Josepha Ratzingera (Benedykta XVI). Ruch Biblijny I Liturgiczny, 67(2), 143–165. https://doi.org/10.21906/rbl.38

Numer

Tom 67 Nr 2 (2014): Kanonizacja Jana Pawła II

Dział

Artykuły

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.