Biblia w oświeceniowych korektach religijności w Polsce XVIII wieku

Autor

  • Rafał Szczurowski Kraków

DOI:

https://doi.org/10.21906/rbl.134

Słowa kluczowe:

Pismo Święte, katolicyzm, oświecenie, religijność, redakcja, Polska, XVIII wiek

Abstrakt

Oświecenie w Polsce, charakteryzujące się podobnie jak w krajach niemieckojęzycznych umiarkowaniem, sprzyjało przeszczepianiu ideałów epoki na grunt kościelny. Rodzime katolickie oświecenie dowartościowało w kształtowaniu religijności racjonalność, użyteczność, humanitaryzm, tolerancję, optymizm. Usiłowało również nadać priorytetowe znaczenie Biblii. Promotorzy katolickiego oświecenia podjęli wysiłek formowania w oparciu o Słowo Boże teologii oraz praktyki duszpasterskiej, a pośrednio szerzenia znajomości Pisma św. wśród wiernych. Stąd do edukacji seminaryjnej wprowadzali egzegezę ksiąg Starego i Nowego Testamentu. Na zajęciach zaś z homiletyki przyszli kaznodzieje mieli posiąść umiejętność właściwego wykorzystywania treści biblijnych i pism Ojców Kościoła. Te i inne poczynania tworzyły wzorzec księdza Wieku Świateł, wiernie i chętnie używającego Świętej Księgi – na ambonie dla dobra duchowego oraz w pracy dla pożytku doczesnego swoich wiernych. Aktywności świeckich w przywracaniu Biblii należnej jej pozycji jednak nie przewidywano.

Opublikowane

2011-06-30

Jak cytować

Szczurowski, R. (2011). Biblia w oświeceniowych korektach religijności w Polsce XVIII wieku. Ruch Biblijny I Liturgiczny, 64(2), 175–188. https://doi.org/10.21906/rbl.134

Numer

Tom 64 Nr 2 (2011): Biblia i kultura

Dział

Refleksje, komentarze

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.